اهمیت قوم شناسی
ترکیب غنی از گل و قوم نپال شرقی و استفاده گسترده از گیاهان دارویی بصورت محلی که در دسترس هستند فرصت چشمگیری برای تحقیقات قومی فراهم می کند. مقاله حاضر با هدف بررسی تنوع و کاربرد گیاهان دارویی در روستاهای دورافتاده شرق نپال. همچنین ، این مطالعه با هدف ارزیابی اهمیت قارچ شناسی گزارش های استفاده مستند و شناسایی گونه های اولویت دارای بومی بالا انجام شده است.
مواد و روش ها
این مطالعه در چهار دهکده واقع در منطقه Sankhuwasabha در شرق نپال انجام شد. اطلاعات قومی پزشکی از طریق مصاحبه های ساختاری جمع آوری شد. همگن دانش آگاهان و اهمیت نسبی گیاهان دارویی مستند به ترتیب توسط فاکتور اجماع آگاهی و ارزش استفاده اعتبار سنجی شد. ترجیح گونه ها برای درمان بیماری های خاص از طریق سطح وفاداری ارزیابی شد.
نتایج
ما خواص دارویی ۴۸ گونه متعلق به ۳۳ خانواده و ۴۰ جنس را برای درمان ۳۷ بیماری انسانی گزارش کردیم. استفاده از ۱۰ گیاه دارویی قبلاً بدون مستند بود. ضریب اجماع آگاه کننده (FIC) بین ۳۸/۰ تا ۱ و با حدود ۵۰ درصد از مقادیر بیشتر از ۸۰/۰ و بیش از ۷۵ درصد مقادیر بیشتر از ۷۰/۰ ، حاکی از اجماع متوسط تا زیاد در بین آگاهان درباره استفاده از گیاهان دارویی در منطقه است. Swertia chirayita بیشترین گونه با مقادیر قابل توجهی مصرف زیاد بود و پس از آن پاریس پلی فیلیا و نئوپروتیاریزا scrophulariiflora قرار گرفتند.