کار قبلی در مورد حسابداری دانشگاهی در ایالات متحده ، غلظت چشمگیر در نشریات و موفقیت در بازار کار توسط دانشکده ها با اعتبار از تعداد نسبتاً کمی از دانشگاه های معتبر مستند کرده است. با این حال ، این کار منشأ پیش دکترا افرادی را که تولید کننده این اثر هستند ، باز کرد و به همین دلیل نتوانست عملکرد شایسته سالاری را رد کند. در این مقاله با استفاده از سهم های نظری بوردیو ، استدلال می شود که نهادهای نخبه موقعیتی منحصر به فرد از سرمایه نمادین را تشکیل می دهند که نوع خاصی از کاندیداها را نسبت به دیگران با همان توانمندی طرفداری می کند. با حرکت منظم پرسنل به برنامه های دکترا ، نخبگان این رشته قادر به تولید مثل هستند. مطالعه سرمایه فرهنگی دانشکده به دست آمده از بلوغ قبلی در دانشگاه های نخبه ، حمایت تجربی از این ایده ها را ارائه می دهد. نتایج نشان می دهد که مطالعات قبلی غلظت در حسابداری دانشگاهی به دلیل این فرآیند انتخاب سیستماتیک در حال حرکت است.