محمد حسین امین ابراهیم آبادی

مطالعات قبلی متعدد در سطح بین المللی ، تأثیر سیاست های استفاده از زمین در مورد پایداری را مورد بررسی قرار داده است ، و به ویژه به علت تحرک بیش از حد خودروهای شخصی اختصاص داده شده است. با این حال ، بسته به کشور یا منطقه ، نوع مختلف برنامه ریزی شهری قابل توجه است. بنابراین ، شهرنشینی مدیترانه ای عموماً توسط جمعیت زیاد یا نسبتاً زیاد جمعیت و تراکم مسکن نشان داده شده است ، همین امر باعث شده است که حضور عابران پیاده در خیابان ها افزایش یابد. در این مقاله پرونده شهر بورگوس ، به عنوان نمونه ای از شهر متوسط ​​در اسپانیا ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. اگرچه این بیماری از علائم پراکندگی رنج نمی برد ، اداره محلی آن در تلاش است تا با افزایش وسایل حمل و نقل پایدار ، سهم معین فعلی را بهبود بخشد. تجزیه و تحلیل انجام شده شامل جمعیت ، تراکم مسکن و فشردگی مطلق برای بررسی تأثیر آنها در تولید سفر اتومبیل است. در هماهنگی با مطالعات قبلی ، نتایج ما نشانگر همبستگی کیفی بین تراکم کم و استفاده بیشتر از ماشین شخصی برای پرونده مورد بررسی است. تأثیر برخی از سیاستهای برنامه ریزی شهری به عنوان دلایل احتمالی رفتار مشاهده شده ، به عنوان پایه ای برای توصیه های آینده مورد بحث قرار می گیرد.