محمد حسین امین ابراهیم آبادی

تقویت بهره وری انرژی از اهداف مهم سیاست های کاهش تغییرات آب و هوا است. ترویج پروژه های بهره وری انرژی در کشورهای در حال توسعه با موانع مختلفی روبرو شده است و از سرمایه گذاری های بهینه جلوگیری می کند. یکی از موانع اصلی عدم وجود شاخص های شناخته شده بین المللی برای مقایسه پروژه ها در سراسر کشور است. در این دوره از آشفتگی سیاسی جهانی و یک جنگ تجاری رو به رشد که احتمالاً منجر به تعرفه های ناعادلانه خواهد شد ، ارائه شاخص های قدرتمند در دسترس عموم برای سرمایه گذاران بسیار مهم است. ما برای ایجاد ارزیابی از رقابت پذیری کشورها از نظر پتانسیل های بهره وری انرژی و ریسک های مربوط به سرمایه گذاری برای کمک به تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز ، از شاخص جذابیت کشور در بهره وری انرژی استفاده می کنیم. فهرست ما شامل ۳۰ شاخص در چهار ستون است که شامل عوامل سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و تکنولوژی است که با استفاده از اقدامات فازی و انتگرال انتخابی مطابق ترجیحات هیئت خبره ترکیب می شوند. اگرچه کارشناسان عوامل اقتصادی و فناوری را مهمترین عناصر مؤثر در سرمایه گذاری در پروژه های مرتبط با انرژی می دانند و در پی رفتارهای گسست آورانه در برخورد با معیارهای سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فناوری ، تحمل متوسطی دارند ، اما تحلیل همبستگی مربعات نشان می دهد که حداقل برای کشورهای عضو اوپک ، ستون سیاسی از اهمیت اساسی در شکل گیری شاخص کامپوزیت برخوردار است.