محمد حسین امین ابراهیم آبادی

بسیاری از مناطق در اروپا دارای مناظر منحصر به فرد و مشخص هستند که بخشی از آنها ناشی از فعالیت های اقتصادی تاریخی و / یا فعلی است که به یک نشانه سرزمین معاصر تبدیل شده اند. در حال حاضر ، یک روند برای نشان دادن این ویژگی های منحصر به فرد با تأکید بر سنت های محلی یا بازآفرینی موارد تاریخی که مدتها پیش فراموش شده بودند ، وجود دارد. تاکستان یکی از این فعالیت ها است که به عنصر مهمی از فرهنگ و توسعه چشم انداز تبدیل می شود. این همچنین یک عامل تعیین کننده در جهانگردی و زراعت است. از نظر تاریخی ، اروپای مرکزی و شرقی مناطق تاکیدی کوچکتری نسبت به مناطق غربی و به ویژه اروپای جنوبی داشتند ، بیشتر به دلیل شرایط اقلیمی. با این حال ، سنت های شراب سازی در برخی از مناطق غربی لهستان ، به ویژه در پایین صیلسیا توسعه یافت. تجزیه و تحلیل ما از اسناد تاریخی نشان می دهد که در شهرهای گذشته مانند Zielona Góra ، Gubin ، Krosno ، Sulechów و andwiebodzin مراکز شراب سازی شناخته شده اروپا بودند. امروزه در نتیجه موقعیت قوی تر مناطق اروپا ، تاریخ شراب سازی آنها به رسمیت شناخته شده ، تاکستان های تولیدی جدید ایجاد می شود و کمپین هایی برای تشویق تاکستان ها و بازدیدهای جهت مزه دار کردن شراب های محلی آغاز می شود. مطالعه ما از روندهای اقتصادی منطقه نشان داده است که گردشگری شناسی شناسی به عنوان عنصر مهم توسعه اقتصادی مناطق تاریخی شراب سازی و تاکستان های پیشین درک شده است. موزه ها ، پارک های موضوعی ، مسیرهای توریستی و حتی آبگرم شراب ایجاد شده است. این فعالیت ها کاملاً با گردشگری کشاورزی منطبق است ، گروه مهم گردشگری شراب را ایجاد می کند و از فرم ها و خصوصیات جالب و فردی فرهنگ منطقه ای پشتیبانی می کند. بر اساس تجربیات استان Lubusz (لهستان) یک چارچوب مفهومی برای توسعه گردشگری استخوانی برای سایر مناطق اروپای مرکزی و شرقی بلکه همچنین در سراسر جهان با سابقه استفاده از زمین های شراب سازی پیشنهاد شده است.