هدف، واقعگرایانه
برای بهبود نتایج از مدلهای مختلف پرسنلی در بخشهای مراقبت ویژه (ICU) استفاده شده است. با این وجود ، کمبود شواهد در مورد تأثیر مدلهای پرسنلی در بخشهای جراحی قلب وجود ندارد. بنابراین ، ما با هدف ارزیابی اثربخشی کارکنان پر فشار در بخش مراقبت های ویژه قلب و عروق انجام شد.
مواد و روش ها
از ژانویه ۲۰۱۳ تا دسامبر ۲۰۱۶ ، ۴۶۷۶ بیمار بزرگسال پس از عمل در بخش مراقبت های ویژه قلب (جراحی قلب) ما بستری شدند. ۴۰۳۸ بیمار به استثنای بیمارانی که تحت عمل جراحی جزئی یا جراحی غیر مرتبط با قلب قرار گرفتند ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با شروع ژانویه سال ۲۰۱۵ ، بیماران براساس دوره مطالعه به گروه هایی با شدت کم (۱۷۸۴ نفر) و گروه شدت بالا (۲۲۵۴ نفر) تقسیم شدند. پیامدهای اولیه شامل ICU و مدت اقامت در بیمارستان ، میزان ترانسفوزیون و عفونت و بستری مجدد در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بود. پیامدهای ثانویه مرگ و میر ۳۰ روزه و ICU بود. برای کاهش مخدوش کنندگان احتمالی ، تجزیه و تحلیل نمره سازگاری انجام شد.
نتایج
در گروه پر فشار ، مدت زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه و طول مدت بیمارستان بطور معنی داری کوتاه تر بود (P <.001). شیوع بستری مجدد در گروه شدت بالا (3.1 vs در مقابل 12.5؛ ؛ P <0.05) کمتر بود. میزان عفونت در دستگاه تنفسی و جریان خون در گروه شدت بالا (3.1 vs در مقابل 5.0؛ ؛ P <0.05) کمتر بود. میزان و میزان انتقال نیز در گروه شدت بالا به طور قابل توجهی پایین تر بود (05 / 0P <). با این حال ، 30 روز (1.9٪ در مقابل 2.1 2.1 ؛ 71/0 = P) و مرگ و میر ICU (2.1 vs در مقابل 2.7؛ ؛ 31/0 = P) بین دو گروه قابل مقایسه بود.
نتیجه گیری
مدل پرسنلی با شدت بالا در ساعات شبانه روز توسط فعالان جراحی قلب نتایج قابل توجهی در مورد ICU را بهبود بخشید. با این حال ، پرسنل با شدت بالا ، مرگ و میر زود هنگام را تحت تأثیر قرار نمی دهند.