در این مقاله به دو موضوع مهم در تولید سلولی ، یعنی تخصیص نیروی انسانی و بارگذاری سلول پرداخته شده است. اگرچه کار قابل توجهی در هر دو زمینه انجام شده است ، تحقیقات برای به حداقل رساندن Total Tardiness (TT) در یک محیط چند سلولی محدود شده است. روش شناسی اتخاذ شده در این مقاله ، دو مرحله ای است. اول ، تخصیص نیروی انسانی برای عملیات درون سلول با استفاده از مدلهای ریاضی تعیین می شود. این مرحله همچنین شامل تغییرات مدل ریاضی برای به اشتراک گذاری اپراتورها بین عملیات و به اشتراک گذاری اپراتورها با محدودیت ها است. مدل هایی که محدودیت کمی دارند و یا هیچ محدودیتی ندارند ، حاکی از آن است که میزان تولید بالاتری نسبت به مدل دارند و هیچ مجری در اختیار آنها نیست. مرحله بعدی شامل یک مدل ریاضی برای بارگذاری سلول است. اندازه گیری عملکردی که در این مرحله مورد بررسی قرار گرفته است ، کلیت چاقی است که مشمول محدودیت کل خدمه است. با افزایش سایز کلی خدمه ، کم تحرکی کاهش می یابد. با این حال ، همچنین مشخص شد که انتخاب تنظیمات سلولی جایگزین بر نتایج و همچنین کل خدمه تأثیر می گذارد.