محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله پتانسیل وجود عناصر محیطهای نگهدارنده تأثیر ترمیمی بر کسانی که در آنها زندانی هستند وجود دارد. با توجه به کاربردی بودن و کاربردی بودن استفاده از تئوری ترمیم توجه (ART) برای تجربه تجربه در یک زمینه حضانت ، نتایج حاصل از نظرسنجی زندانیان در یک زندان بزرگ با امنیت متوسط ​​برای مردان در انگلستان را تفسیر می کند. این تجربیات زندانیان در رابطه با عناصر محیطی که در آن ساکن هستند ، تأمل می کند. به طور خاص ، فضای سبز و نمای سبز در قالب تصاویر عکاسی تمام دیواری از محیط طبیعی. در یک شرایط غیر استرس زا ، چنین عناصر برای فعال کردن اثرات ترمیمی ، و افزایش احساس آرامش و توانایی بازتاب ، خود گزارش می شوند. دریافت که مزایای بالقوه بین عناصر محیطی متفاوت است و سازگاری با نیازهای خود زندانیان یک مسئله اساسی بود. این برنامه با پیشنهاداتی در مورد برنامه های کاربردی بالقوه طراحی آگاهانه توسط ART از مناظر نگهبانی نتیجه گیری می کند. این مقاله همچنین به چالش های روش شناختی استفاده از ART برای درک تجربه زندانیان می پردازد.