محمد حسین امین ابراهیم آبادی

زیرساختهای سبز (GI) به طور فزاینده ای در مدیریت زمین به عنوان روشی برای تأمین خدمات اکوسیستم (ESS) مورد نیاز برای رفاه انسان اتخاذ می شود. از آنجا که GI یک مفهوم مکانی است ، باید از روشهای برنامه ریزی مکانی در طراحی GI استفاده شود. بسیاری از مطالعات بر طراحی مناطق GI خاص یا برنامه ریزی یک دستگاه گوارش به طور خاص با در نظر گرفتن یک یا چند ESS متمرکز شده اند. با این حال ، مطالعات در مورد برنامه ریزی GI با توجه به انواع ESS و مناطق مختلف دستگاه گوارش کمیاب هستند. این مقاله روشی را توصیف می کند که با در نظر گرفتن ظرفیت بالقوه مناطق برای ارائه کلیه ESS ارزیابی شده ، برنامه ریزی مکانی جامع GI را مورد بررسی قرار می دهد. مناطق بافر و مناطق چند منظوره با استفاده از یک روش خاص برای هر منطقه در مقیاس منظر مشخص شد. برنامه ریزی مکانی مناطق بافر و مناطق چند منظوره بر اساس تجزیه و تحلیل معاملات بین ESS و ادغام ESS هم افزایی با استفاده از یک روش ارزیابی چند معیار انجام شد. این روش با استفاده از برنامه ریزی مکانی GI در منطقه گالیسیا در سطح چشم انداز تأیید شد. ادغام نتایج ارزیابی ESS در یک دستگاه مدیریت بهره برداری چند منظوره ، برنامه ریزی و مدیریت زمین را آسان تر کرده و فراهم آوردن انواع ESS را تضمین می کند.