محمد حسین امین ابراهیم آبادی

معماری ورنسولار به عنوان الهام بخش و یادگیری مطالب برای ایجاد راه حل های معاصر و تأثیر گذارتر در معاصر در خدمت است. با این حال ، بیشتر تحقیقات در این زمینه بر جنبه های فنی پایداری متمرکز است. شکافی در جنبه های فرهنگی اجتماعی معماری امروزی و بومی وجود دارد. درک منسجمی از شاخص هایی که این معماری پایدار با الهام از بومی را نشان می دهد نیز هنوز فاقد است. این مطالعه با هدف ارائه و طبقه بندی شاخص های یک چارچوب نظری و شاخص های پایداری محیط زیست فرهنگی. این مورد با بررسی ادبیات چارچوبها و ابزارهای ارزیابی پایداری موجود پشتیبانی شد. یک رویکرد کیفی شامل ۸۱ مصاحبه نیمه ساختار یافته از دو منطقه مورد مطالعه – توسعه تاریخی و معاصر در اردن انجام شد. چارچوب و تحلیل موضوعی مرحله تحلیل را هدایت می کند. عوامل مرتبط با تخصیص فرهنگی بیشتر از اولویت شرکت کنندگان بوده و به پایداری مرتبط بودند. همچنین مشخص شد که به دلیل نامشهود بودن و پیچیدگی بیشتر ، بیشتر چارچوب های پایداری در محیط ساخته شده فقط بر معیارهای زیست محیطی متمرکز بوده و در ادغام شاخص های فرهنگی ناکام مانده اند. بنابراین ، این مطالعه با ارائه معیارهای ملموس مربوط به عوامل فرهنگی نامحسوس ، این تئوری و عملی را از لحاظ نظری و عملی قابل ملاحظه ای می سازد تا بتواند به طور مؤثر در روشها و ابزارهای ارزیابی طراحی موجود گنجانیده شود.