محمد حسین امین ابراهیم آبادی

طلاق به معنی جدایی زن و شوهر از یکدیگر می باشد که در هر کدام از ادیان الهی احکام خاصی را دارد و همگام با ارزش های هر دین، مقررات و قوانین به خصوصی برای آن وضع شده است لذا بر آنیم تا با گذری کوتاه بر نظر ادیان الهی در مورد طلاق نشان دهیم که اسلام کاملترین دین است و به همه جوانب زندگی انسان توجه کرده و شان و منزلت زن و خانواده را حفظ کرده است وحتی برای جدایی زن و مرد از یکدیگر احکام خاص خود را دارد به همین منظر در ابتدا به تعریف لغوی و اصطلاحی طلاق می پردازیم و در ادامه طلاق را در عصر جاهلیت، یونان باستان، بابل و هند و ایران بررسی می کنیم و بعد به بحث طلاق از دیدگاه ادیان الهی از جمله یهودیت، مسیحیت و زرتشت و در نهایت اسلام می پردازیم، در ادامه با توجه به نظر فقهای اسلام و کشیشان مسیحیت و خاخام های یهودی و بزرگان و محاکم زرتشتی در خلال بحث ها آورده می شود که بر این اساس دانسته می شود که دین یهودیت، مسیحیت و زرتشت با اعمال های قانون های سختگیرانه بر پیروان خود سعی در حفظ خانواده دارند ولی متاسفانه همین عامل باعث افزایش آمار زنا و خیانت و خودکشی در بین پیروانشان شده است در نتیجه اسلام با احکام خاص خود در عین حفظ آزادی و شان زن طلاق را در مواردی جایز می داند تا مشکلات مسلمانان در جامعه کمتر شود و زن و مرد به اجبار در کنار یکدیگر زندگی نکنند و از بروز زنا، خیانت و غیره جلوگیری شود.