محمد حسین امین ابراهیم آبادی

چکیده
خانواده به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی و از ارکان اصلی و عدم هر جامعه به شمار ‌می‌رود که بر رشد شخصیت افراد تأثیر ‌می‌گذارد. نقش والدین در رشد کودک تنها به جنبه‌های ارثی محدود نیست، ایده¬آل‌های والدین، میزان رضایت آنها از روابط زناشویی و سبک فرزندپروری آنها همگی ‌می‌توانند بر شکل¬دهی رفتار کودک و سلامت روان او نقش بسزائی داشته باشند. رفتار و گفتار والدین باید الگویی برای فرزندان باشد. بی¬قراری و آشفتگی پایدار پدر و مادر بر سلامت عاطفی و رشد مهارت‌های شناختی کودکان تأثیر منفی دارد؛. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش رفتار والدین در تربیت فرزندان ‌می‌باشد. روش تحقیق به صورت کتابخانه¬ای و استفاده از منابع اینترنتی ‌می‌باشد. ‌می‌توان نتیجه گرفت والدین، مسئول تغییر و اصلاح رفتارهای ناسازگارانه و تأمین بلوغ عاطفی و سلامت روانی فرزندان خود هستند. اگر والدین ‌می‌خواهند فرزندانی مستقل، مسئولیت¬پذیر و دارای اعتماد به نفس داشته باشند باید در ارتباط با آنان گرم و صمیمی ‌باشند. در این پژوهش بهترین رفتار والدین رفتار توام با عشق معرفی گردید.