در این مقاله به بررسی پیامدهای توسعه گردشگری آب و هوا می پردازیم که به دنبال تصمیم سال ۲۰۱۶ یونسکو برای افزودن درک سنتی از تغییرات فصلی سالانه در “فرهنگ نامشهود چینی” است. سال تقویم برای کمک به اقدامات کشاورزی به ۲۴ قسمت مساوی (Jieqi) تقسیم شد. بنابراین ، هر Jieqi با شیوه های کشاورزی ، اجتماعی و فرهنگی همراه بود. با توجه به نگرانی فزاینده از اوضاع به طور کلی و نیاز به اتخاذ شیوه های دوستانه محیط زیست ، این مقاله به تشریح ماهیت این الگوی سنتی فکری می پردازد. این مقاله سپس استدلال می کند که محصولات گردشگری آب و هوا که می توانند آگاهی بهتری از تأثیرات انسان بر محیط زیست ایجاد کنند ، می توانند براساس میراث و عملکرد چینی توسعه یابند. برای توسعه پایدار ، سیستم دانش ۲۴ محصول گردشگری آب و هوا Jieqi که ترویج ارتباطات چند رشته ای ، بین رشته ای و بین رشته ای است در این مقاله مورد تاکید قرار گرفته است.