جمعیت روستایی ایران برای راه‌اندازی بازاریابی الکترونیکی به منظور افزایش اشتغال ، نیاز به کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات دارد. نکته مهم این است که اکثر روستائیان دارای دارندگان کوچک هستند و باید الگوی بازاریابی الکترونیکی ارائه شود که اتخاذ شده و قابل بهره برداری باشد. بنابراین ، هدف از پژوهش حاضر ، الگوسازی از قصد روستاییان برای اتخاذ بازاریابی الکترونیکی و انجام خوشه‌بندی استانهای روستایی است. داده ها از حدود ۱۰۰۰ روستا با دفاتر فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلیه استانها جمع آوری شده است. مدل تحقیق به شکلی طراحی شده است که تئوری رفتار برنامه ریزی شده (TPB) تدوین شده و جغرافیای اقتصاد روستایی به عنوان پیش زمینه اضافه شده است. بنابراین ، مدل جغرافیایی رفتار برنامه ریزی شده (GeoTPB) ارائه شده است. نوآوری پژوهش حاضر در استفاده از یک مدل ترکیبی (رفتاری و جغرافیایی) برای اتخاذ فناوری روستایی است که درک بهتری از پذیرش ارائه داده است. علاوه بر این ، یک روش مدل سازی معادلات ساختاری دو مرحله ای استفاده شده است ، به این معنی که از آنجایی که این مدل بزرگ و پیچیده بود ، در مرحله اول مسیرهای غیر مهم حذف شدند و در مرحله دوم ، این مدل ساده شده و با مسیرهای قابل توجه این مدل ۷۶٪ از قصد روستاییان را برای اتخاذ بازاریابی الکترونیکی پیش بینی کرده است. همچنین ، خوشه بندی K- نشان داد که براساس عوامل اقتصادی و رفتاری ، مناطق روستایی ایران ۶ خوشه را تشکیل می دهند. نکته جالب توجه این بود که استانهای جنوبی و جنوب شرقی ایران که توسط مرکز آمار اعلام شده مناطق کم توسعه هستند ، در نتایج تحقیق حاضر مشخص شد که خوشه برتر در پذیرش بازاریابی الکترونیکی است. بنابراین ، روستاهای استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان به عنوان استان های پایلوت برای اجرای بازاریابی الکترونیکی مناسب خواهند بود. با توجه به نتایج مدل GeoTPB ، اولویت به روستاهای دارای دسترسی مناسب و جمعیتی با پتانسیل استفاده از فناوری در اولویت قرار خواهد گرفت. علاوه بر این ، با توجه به هدف دولت برای توسعه مشاغل روستایی ، پیشنهاد می شود که با فراهم کردن مشاغل ملی و تسهیلات مربوطه ، مدل خدمات معاملاتی راه اندازی شود.