محمد حسین امین ابراهیم آبادی

هدف اصلی تحقیق در مورد رفتار سرنشینان ، افزایش عملکرد انرژی ساختمان است. با این حال ، کاهش مصرف انرژی بدون درک سرنشین ، نیازها و ترجیحات آنها دشوار است. اختلافات و ترجیحات فردی برای محیط حرارتی در رابطه با فضای مکانی در جریان اصلی تحقیق نادیده گرفته می شود. این مطالعه به بررسی الگوهای ترجیح حرارتی سرنشینان بر اساس تفاوتهای فردی در درک محیط حرارتی برای افزایش راحتی کاربر و عملکرد انرژی می پردازد. یک روش جدید از محوطه سازی حرارتی ویژوال استفاده می شود ، که یک روش کیفی برای تجزیه و تحلیل راحتی کارکنان و رفتار کاربر با توجه به متن فضایی است. این روش از مفهوم “بی طرفی حرارتی” و نتایج عمومی دور می شود ، بلکه از طریق تجزیه و تحلیل کیفی آسایش شخصی ، بر اساس تفاوت های فردی و اطلاعات متن فضایی ، به جزئیات و معنی باز می شود. مطالعات آزمایش میدانی از راحتی حرارتی در پنج ساختمان اداری در انگلستان ، سوئد و ژاپن با مجموعه داده های کلی ۲۳۱۳ انجام شد. سهم اصلی از مطالعه شناخت چهار الگوی ترجیحی حرارتی ، از جمله اولویت جهت گیری مداوم بود. ترجیح نوسان؛ تحمل بالا و حساس به تغییرات حرارتی؛ و تحمل بالا و نسبت به تغییرات حرارتی حساس نیست. نتایج همچنین در یک مطالعه میدانی طولی از راحتی حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. در چندین مورد ، راحتی و ترجیحات حرارتی سرنشین تحت تأثیر تأثیر شرایط فضای باز ، هنگامی که ویندوز ثابت شد ، تحت تأثیر قرار گرفت. راه حل های عملی برای تحقیق ، تمرین و طراحی ساختمان با پیامدهای مستقیم بر راحتی کارکنان و استفاده از انرژی توصیه می شود.