اصلاحات اقتصادی در چین در سه دهه گذشته منجر به شهرنشینی سریع شده است و منظره شهری و روستایی را به طرز چشمگیری تغییر می دهد. مقدار زیادی از اراضی کشاورزی توسعه یافت که منجر به درگیری بین تقاضای ساخت و ساز و حمایت از زمین های کشاورزی شد. در پاسخ ، “خط مشی پیوند” در سال ۲۰۰۵ پیشنهاد شد که می خواهد همزمان با فراهم آوردن توسعه شهری از طریق مبادله زمین ، زمین های کشاورزی را حفظ کند. اثربخشی خط مشی پیوند به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه ، تحلیل و ارزیابی نتایج اهداف سیاست پیوند از دیدگاه تفسیری یک شرکت کننده و محقق است. Ezhou ، اولین شهر آزمایشی برای پیاده سازی خط مشی پیوند در استان هوبی در مرکز چین ، به عنوان یک منطقه مورد مطالعه انتخاب شد. هشت اجتماع مختلف در Ezhou مورد بازدید قرار گرفت و ۱۶۰ مصاحبه نیمه ساختار یافته با ساکنان روستایی اسکان یافته در مارس ۲۰۱۶ انجام شد. ترکیبی از مصاحبه ها و مشاهدات میدانی محقق برای ارزیابی اهداف خط مشی پیوند استفاده شد. نتایج نشان می دهد که شرکت کنندگان از بهبود شرایط زندگی روستایی و هماهنگی توسعه شهری و روستایی حمایت و پشتیبانی می کنند ، اما خط مشی پیوند نتوانسته است به اهداف حفظ اراضی کشاورزی ، حمایت از حقوق و منافع کاربری اراضی کشاورزان و تسهیل تولید محصولات کشاورزی دست یابد. شرکت کنندگان درک کردند که جوامع اسکان مجدد متمرکز در کاربری زمین در مقایسه با شهرکهای گسترده روستایی کارآمدتر هستند ، اما آپارتمانهای خالی برای استفاده تجاری در مناطق اسکان مجدد بخش بزرگی از زمین را نشان می دهد که نشان دهنده ناکارآمدی در مبادلات زمین است. ما برای دستیابی به موفقیت آمیز تر سیاست پیوند ، تغییرات سیاست را پیشنهاد می کنیم.