استراتژی های حاکمیتی برای یک منطقه حفاظت شده موفق دریایی – پرونده Torre Guaceto

مناطق حفاظت شده دریایی (MPA) ابزاری اساسی برای حفاظت و بازیابی اکوسیستم های دریایی است. بیشتر MPA های مدیترانه ای چند کاربردی هستند ، به عنوان مثال ، آنها شامل منطقه ای برای برداشت ناچیز و یک منطقه بافر هستند که فعالیت های اقتصادی استخراجی و غیر استخراجی مجاز است ، بیشتر در شرایط محدود. MPA های چند منظوره با چالش های حاکمیتی خاص ، که با مواردی که از آنها استفاده نمی شود متفاوت است. آنها باید بین اهداف حفاظت و منافع گروههای مختلف ذینفعان و به ویژه بخش های شیلات و جهانگردی – که حمایت و خرید آنها برای اطمینان از رعایت آنها ضروری است ، سازش کنند. به همین دلیل ، تجزیه و تحلیل استراتژی حاکمیت MPA های چند منظوره که هم از نظر زیست محیطی و هم از دیدگاه اجتماعی و اقتصادی موفق هستند ، مهم است. برای کمک به این بحث ، من در اینجا به بررسی استراتژی حاکمیت Torre Guaceto MPA در جنوب شرقی ایتالیا می پردازم ، داستان موفقیتی که نشان می دهد چگونه حتی در یک زمینه دشوار اقتصادی و اقتصادی و با بودجه عمومی محدود ، یک MPA می تواند به بهبودی منجر شود. اکوسیستم ها ضمن ارائه منافع اقتصادی به بخش های گردشگری و شیلات. با استفاده از یک گروه متمرکز با ماهیگیران و مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته با ذینفعان کلیدی از کنسرسیوم مدیریت ، بخش های گردشگری و کشاورزی و دو ساکن محلی ، بحث می کنم که دلیل موفقیت MPA Torre Guaceto را می توان در استفاده از مشوق های اقتصادی و غیر اقتصادی متعدد ، که باعث هم افزایی هم افزایی در بین بخش ها و در رهبری قوی توسط دو رهبر محلی ، محترم ، متعهد و طرفدار فعال می شود.