بخش عمده ای از آثار برجسته ، نقش محوری ابزار ارزیابی ساختمان سبز (GBAT) را در دستیابی به توسعه پایدار برجسته کرده است. به همین ترتیب ، کشورهای مختلف ابزارهای ارزیابی متنی متفاوتی مانند رهبری در طراحی انرژی و محیط زیست (LEED) ، روش تحقیق ارزیابی ساختمان محیط زیست (BREAM) و Deutsche Gesellschaft für Nachhaltiges Bauen (DGNB) ایجاد کرده اند. ) برای اطمینان از توسعه پایدار در کشورهای مختلف. با این وجود ، علی رغم استحکام آگاهی در نقش GBAT ، نیجریه کشوری بدون ابزار ارزیابی قابل توجهی در ساختمان است. به رغم رشد جمعیتی که به طور نمایی در حال رشد است و لزوم ضروری برای اسکان این جمعیت ، بخش ساخت و ساز نیجریه بدون هیچ ابزاری مناسب برای اطمینان از توسعه پایدار باقی مانده است. به این ترتیب ، این مطالعه بر پایه این فرض ضمنی است که معیارهای ارزیابی LEED پتانسیل هدایت بهسازی کد ملی ساختمان نیجریه را دارد. بنابراین ، این مقاله با هدف اتخاذ LEED به عنوان مرجع متنی برای ارزیابی مزایا و معایب قانون ساختمان ملّت در زمینه انطباق با توسعه پایدار. برای دستیابی به این هدف ، دسته بندی های رتبه بندی زیر مورد توجه قرار گرفتند. کنترل مواد و ضایعات. راندمان آب؛ کیفیت محیط داخلی؛ بهره وری انرژی؛ سایت پایدار؛ نوآوری در طراحی. از نظر روش شناختی ، جمع آوری داده ها و تفسیرها از رویکرد تحقیق کیفی است. روشهای استفاده شده شامل بررسی های انتقادی و تحلیل محتوا در میان دیگران است. برای این منظور ، این مقاله چارچوبی را ارائه می دهد که نشان می دهد چگونه می توان معیارهای پیشنهادی را در کد ساختمان ملی تلفیق کرد تا معیارهای پایداری آن را برای تضمین بخش ساخت و ساز مطابق با اخلاق جهانی توسعه پایدار باشد.