در این مقاله ، یک منطقه مهم ، اما کمی مورد بررسی در زمینه اتنوفارکولوژی ، یعنی تأثیر روشهای کشت و ذخیره سازی پس از برداشت ، بر میزان فعالیت بیولوژیکی گیاهان دارویی که به طور سنتی استفاده می شوند ، می پردازد. به عنوان مثال ، تغییر در مهار COX-1 و فعالیت ضد باکتریایی در آغاز پیری رخ می دهد و در بعضی از گونه ها ، تحت تأثیر سن گیاهان قرار می گیرد. همچنین مشخص شد که گیاهان کاهش فعالیت آنتی بادی و ضد باکتریایی را کاهش داده اند در حالی که تولید هیپوکسوزید ازت و فسفر تحت تاثیر قرار گرفته است. با این حال ، تیمارهای آبیاری ، فعالیت آنتیلمینتیک را افزایش داده و بنابراین می توانند برای گیاهان دارویی که در مناطق کم باران کشت می شوند ، اعمال شوند. همچنین سموم دفع آفات در تنظیم رشد گیاهان و تولید متابولیتهای ثانویه در گیاهان دارویی زیر کشت نقش داشته است ، اما سطح بقایای تاکنون مورد نظارت قرار نگرفته است. ذخیره سازی پس از برداشت گیاهان دارویی در جنوب آفریقا بسیار ضعیف است. داده های موجود نشان می دهد که فعالیت ضد باکتری و ضد التهابی پس از ذخیره سازی تغییر می کند و هم به گونه ها و هم به دما وابسته است. روند مشابهی در مورد موادی که به سرعت پیر شده بودند ، مشاهده شد. اسیدهای چرب با فعالیت ضد باکتریایی در نمونه های خشک پایدار هستند و به همین ترتیب ممکن است این واقعیت را بیان کنند که فعالیت در اثر ذخیره سازی در موارد خاص بی تأثیر است.