محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ارزیابی شاخص های پایداری ردپای آب و بهره وری از آب اقتصادی به عنوان سنگ بنای هدف پایداری جهان و کاهش خطر کمبود آب شیرین در نظر گرفته شده است. این ارزیابی ها بسیار برجسته می شوند زیرا حدود چهار میلیارد نفر در سطح جهان با کمبود شدید آب روبرو هستند. دستیابی به اهداف استفاده از آب پایدار و از نظر اقتصادی کارآمد نیاز به ارزیابی دقیق کلیه بخش های موجود که از آب استفاده می کنند ، می باشد. در این مقاله با استفاده از روش ارزیابی شبکه ردپای آب ، ردپای آب و بهره‌وری آب اقتصادی محصولات لبنی در آفریقای جنوبی برای دوره های ۱۹۹۶-۲۰۰۵ و ۲۰۰۶-۲۰۱۳ مورد بررسی قرار گرفت. ما دریافتیم که ردپای آب در کل محصولات لبنی منتخب در آفریقای جنوبی بالاتر از میانگین جهانی است. در دوره زمانی ۱۹۹۶-۲۰۰۵ ، تولید کنندگان لبنیات آفریقای جنوبی از آب سبز بیشتری در تولید لبنیات خود استفاده می کردند. تولید فرآورده های کره و پنیر ، چه رنده شده و یا رنده نشده ، پودر شده یا پودر نشده ، آغشته به رنگ آبی و انواع پنیر دارای بیشترین ردپای آب در بین تمام لبنیات در آفریقای جنوبی بود. تولید لبنیات تحت یک سیستم چرای تنها دارای ردپای آب بالا و بهره وری از آب اقتصادی کم ، نسبت به سیستم های تولید مخلوط ، برای دوره ۲۰۰۶–۲۰۱۳ است. با تبدیل شدن آب آبی در آفریقای جنوبی کمیاب تر می شود ، زمان آن فرا رسیده است که تولید کنندگان دام شیری تولید خود را به سیستمی که بسیار پربار است و ردپای آب کم دارند تبدیل کنند. ردپای آب اکثر لبنیات برای دوره ۲۰۰۶-۲۰۱۳ با مقادیر مختلف کاهش یافته است ، نسبت به سالهای ۲۰۰۶-۲۰۰۵ ، که نشان می دهد مصرف کنندگان آب در طول زنجیره های صنایع لبنی با احتیاط آب را مدیریت می کنند. یافته های ما ، محصولات لبنی را که دارای بهره وری بالای اقتصادی اقتصادی هستند ، نشان داده و نشان می دهد که تولیدکنندگان لبنیات با حداکثر سود و سازگار با محیط زیست و مصرف کنندگان آب باید هم پایداری آب آبی و هم شاخص های بهره وری آب اقتصادی را در تصمیمات تولید خود ادغام کنند.