محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله ، چارچوبی برای ارزیابی تأثیر عدم اطمینان و استفاده از سطوح مختلف تجمع در برنامه ریزی ترکیبی از موارد در مورد کیفیت تصمیمات استراتژیک در مورد پرونده موردی بیمارستان ارائه شده است. به طور خاص ، ما اثر مدل سازی (من) تقاضا ، (ب) استفاده از منابع ، و (iii) در دسترس بودن منابع را به عنوان پارامترهای ورودی تصادفی در عملکرد مدلهای برنامه ریزی ترکیبی مورد تجزیه و تحلیل می کنیم. علاوه بر این ، عواقب در نظر گرفتن ساختار هفتگی با روزهای غیرفعال و بدون جراحی در نظر گرفته می شود (IV). هدف از این مقاله ارائه یک راهنمایی برای تصمیم گیرنده است که می خواهد پرونده را با در نظر گرفتن جنبه های تصادفی و سطوح مختلف تجمع مورد استفاده قرار دهد. ما یک مدل برنامه نویسی عدد صحیح مخلوط را برای برنامه ریزی ترکیبی مورد به همراه پسوندهای مختلف تصادفی و قطعی تشکیل می دهیم. مقدار پسوندهای مختلف با استفاده از یک طرح فاکتوریل تجزیه و تحلیل می شود. مدل های تصادفی حاصل با استفاده از میانگین تقریبی نمونه حل می شوند. شبیه سازی برای ارزیابی استراتژی های به دست آمده از مدل های مختلف با استفاده از داده های دنیای واقعی از یک بیمارستان بزرگ آلمانی استفاده می شود. ما درمی یابیم که مدلهای برنامه ریزی ترکیبی مورد بسیار جمع شده اساسی می توانند ارزش هدف را تا ۱۰٪ بیش از حد ارزیابی کنند و به طور بالقوه منجر به نتایج مغرضانه شوند. با اصلاح مسئله ، فاصله بین نتایج برنامه ریزی موردی پیش بینی شده و نتایج شبیه سازی شده به میزان قابل توجهی کاهش یافته و به راه حلهای بهبود یافته منجر می شود.