محمد حسین امین ابراهیم آبادی

پمپ های حرارتی ارتباطی بین بردارهای مختلف انرژی را نشان می دهد و کاربرد آنها در شبکه های حرارتی و برقی می تواند باعث بهبود کلی انعطاف پذیری عملیاتی سیستم شود. در این کار ، ادغام بهینه پمپ های حرارتی برقی در یک سیستم انرژی توزیع شده ترکیبی بررسی شده است. یک روش بهینه سازی تصادفی چند هدفی برای ارزیابی اندازه و بهینه سازی یکپارچه سیستم های انرژی تحت عدم قطعیت در شرایط آب و هوایی ، اشغال فضا ، بارهای انرژی و هزینه های سوخت پیشنهاد شده است. یک مطالعه موردی در نظر گرفته شده است ، یعنی یک دانشگاه دانشگاه ، و دو پیکربندی مختلف ، با و بدون پمپ های حرارتی ، مقایسه می شوند. هر دو تنظیم شامل یک سیستم تولید همزمان ، پانل های حرارتی فتوولتائیک و خورشیدی و یک توربین بادی است. نتایج نشان می دهد که چگونه ادغام پمپ های حرارتی می تواند هزینه عملیاتی سیستم را کاهش دهد ، سهم تجدیدپذیر را افزایش دهد ، یک طراحی مستحکم تر از سیستم ارائه دهد و ریسک سرمایه گذاری را تعدیل کند. در واقع ، پیکربندی با پمپ های حرارتی مستلزم ۵۰٪ بالاتر از مقدار مورد انتظار پس انداز انرژی ، افزایش ۲۸٪ تولید انرژی تجدیدپذیر و صرفه جویی در مصرف انرژی بالاتر در بدترین حالت (۱۳٪ در مقابل ۵٪) است.