رسوایی های مشهور اخیر مربوط به سوء استفاده از بودجه و کمک های مالی ، تقاضای بررسی درباره شفافیت مالی و فعالیت های عملیاتی سازمان های غیر انتفاعی در کشورهای توسعه یافته را بالا برده است. تجزیه و تحلیل ما شیوه متداول در بخش استفاده از نسبت برنامه ها و هزینه های سربار را به عنوان شاخص هایی برای پاسخگویی غیرانتفاعی به چالش می کشد. با استفاده از قانون بنفورد برای اندازه گیری بی نظمی در داده های مالی برای تعداد زیادی از موسسات خیریه عمومی ، ما تخمین می زنیم که ۲۵٪ نمونه به طور بالقوه اطلاعات مالی خود را نادرست نشان می دهند. ما به لحاظ نظری و تجربی نشان می دهیم که خیرین با نسبت برنامه بالاتری (میزان هزینه آنها برای فعالیت های خیرخواهانه) ، فقط درصورتی که هزینه های سربار آنها (هزینه های مربوط به فعالیت های حاکمیتی) نیز به اندازه کافی بالا باشد ، کمتر از اطلاعات مالی خود سوء استفاده می کنند. نظارت دقیق تر در افزایش شفافیت و پاسخگویی بخش ناکارآمد می شود ، مگر اینکه با سطح کافی از هزینه های خیرخواهانه همراه باشد.