شرکت های ژاپنی بطور منظم نرخ پیش بینی بازده (ERR) را بر دارایی های بازنشستگی نسبت به چندین نرخ معیار از جمله نرخ واقعی بازده (ARR) ، ARR های تاریخی و ARR های پیش بینی شده آینده تحمیل می کنند. هیئت استاندارد حسابداری ژاپن در سال ۲۰۱۳ نیاز به شرکتها را برای افشای تخصیص دارایی شروع کرد. با داده های تخصیص دارایی ، ما می توانیم بازده سهام ضمنی را که توسط مدیران فرض می شود ۶٫۶۱ درصد در سال استنباط کنیم. هزینه ضمنی حقوق صاحبان سهام از مدل Gebhardt ، Lee و Swaminathan (2001) 47/5 درصد در سال است. تفاوت بسیار چشمگیر است. مدیران ژاپنی نسبت به آنچه سرمایه گذاران معمولی بازار از بورس سهام پیش بینی می کنند نسبت به بازده سهام در دارایی های بازنشستگی خود خوش بین هستند. ما سرانجام اقدامات مبهم درآمدی مبتنی بر تعهدی را ایجاد می کنیم و می یابیم که شرکتهای ژاپنی با درآمد مات بیشتر ، تمایل بیشتری به مدیریت پارامترهای بازنشستگی برای تقویت درآمدهای گزارش شده دارند.