آیا افزایش کوتاه مدت انرژی های تجدید پذیر رشد پایدار بلند مدت آنها را تضمین می کند؟ ارزیابی پویایی سیاست تعرفه های خوراک

تعرفه بازده (FiT) یکی از کارآمدترین روشهایی است که بسیاری از دولتها در سراسر جهان از آن برای تحریک سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر (RES) استفاده می کنند. برای دولت ها ، مدیریت مالی این سیاست می تواند چالش برانگیز باشد زیرا نیاز به بودجه قابل توجهی برای حمایت از تولید کنندگان RE در دوره پاداش طولانی دارد. در این مقاله روشن شده است که رشد زودرس ظرفیت REs می تواند یک افزایش موقت باشد. و اگر برخی سازوکارهای اجتماعی درنظر نگیرند ، ساختار اقتصادی و اجتماعی سیستم از این سیاست استفاده خواهد کرد. تحمل اجتماعی برای پرداخت مالیات RES و اعتماد سرمایه گذاران بالقوه ناشی از مکانیسم های مربوط به بودجه – که در تحقیقات قبلی به ندرت مورد توجه قرار گرفته است – برای بازتاب ریشه های رفتار مقاومت در برابر سیاست مورد توجه قرار می گیرد. ایران به عنوان موردی انتخاب شد که در دوره شیرخوارگی اجرای FiT با هدف ظرفیت RES 5gigawatt (GW) تا سال ۲۰۲۱ قرار دارد .برای روشن کردن چنین پیچیدگی های درهم تنیده ، در یک چارچوب یکپارچه ، از روش دینامیک سیستم (SD) استفاده شد. شبیه سازی رایانه نشان می دهد که بحران مالی احتمالی نه تنها منجر به توسعه ناکارآمد RES پس از زمان هدف (۲۰۲۱) می شود بلکه ممکن است باعث عدم موفقیت گیاهان موجود شود. سه سیاست جایگزین در مدل مورد آزمایش قرار گرفته است ، و نتایج نشان می دهد که مطلوب ترین سیاست “تنظیم مالیات RES در مصرف برق بر اساس وضعیت بودجه” است که در سال ۲۰۲۱ به هدف می رسد و تا سال ۲۰۳۵ به ۱۴GW می رسد بدون ایجاد هرگونه منفی اجتماعی. خارجی ها و بحران های مالی. سیاست گذاران می توانند از این مدل برای آزمایش سایر سناریوها و بهبود طراحی خط مشی FiT قبل از مرحله اجرا استفاده کنند.